گرچه بازار جنگهای گاه غیر منصفانه برای خارج کردن رقبا به راههای نه چندان قابل قبول و عرصه اظهارنظر تا نهادهای بیربط به انتخابات فوتبال از جمله کمیته ملی المپیک و مجلس شورای اسلامی کشیده شده است؛ اما هنوز کوره رقابت انتخاباتی برای مجمع فدراسیون فوتبال آنطور که باید و شاید داغ نشده و باید منتظر روزهای ابتدایی شهریور باشیم.
با تعلیق فدراسیون فوتبال هند توسط فیفا آن هم در شرایطی که این کشور باید تنها دو ماه دیگر از جام جهانی دختران زیر ۱۷ سال پذیرایی میکرد، مشخص شد فیفا با هیچ کشوری در مورد دخالت نهادهای غیر مرتبط در امور فوتبال شوخی ندارد و حتی اگر لازم باشد میزبان جام جهانی یک رده سنی را هم تعلیق میکند تا همه دستهای غیر فوتبالی از دایره فوتبال قطع شوند.
حالا مشخص شد حرفهایی که برخی افراد غیر مرتبط با فوتبال درباره ورود به انتخابات فدراسیون فوتبال ایران و ابطال آن زدهاند، تا چه اندازه میتواند برای ما بار حقوقی و عواقب قضایی داشته باشد.
چه کسی رئیس میشود؟
اگر این افراد غیر مرتبط دست از دخالت بردارند و دیگر کلامی درباره انتخابات فدراسیون نگویند (که بسیار بعید است)، باید دید سر و شکل فدراسیون در روز نهم شهریورماه (یک روز بعد از انتخابات) چگونه خواهد بود؟
اگر میرشاد ماجدی رئیس شود، داستان فدراسیون فوتبال بدون کوچکترین تغییری ادامه پیدا میکند. شخصیتهای داستان تغییر نخواهند کرد و همین وضعیت فعلی را خواهیم داشت. بسیار دور از ذهن است که روی نیمکت تیم ملی هم تغییری را شاهد باشیم و سرمربی تیم ملی دراگان اسکوچیچ خواهد بود.
کیروش میآید؟
اما اگر مهدی تاج رئیس فدراسیون فوتبال شود، نخواهد گذاشت ما با اما و اگر و تردید و دلشوره راهی قطر شویم. او در جایی گفته به دنبال آن است که تیم ملی با برنامه و نظم و دیسیپلین بالا وارد دوحه شود. رئیس اسبق فدراسیون میداند اولین بازی تیم ملی در جام جهانی قطر سختترین بازی ما است و اگر خدای ناکرده این بازی را واگذار کنیم، کار برای دو بازی آینده و بخصوص بازی با امریکا بسیار سخت خواهد شد. آنطور که خبر رسیده تاج با حضور اسکوچیچ در جام جهانی موافق نیست و ترجیح میدهد مردی روی نیمکت تیم ملی بنشیند که نسبت به بازیکنان شناخت کافی داشته باشد و از مقبولیت لازم میان آنها برخوردار باشد، همچنین نظم تیمی و برنامه گروهی در پلنهای تاکتیکی را خوب بشناسد و فاصله خطوط تیم در زمان حضور او استاندارد باشد.
گفته شده مذاکراتی هم صورت گرفته و کیروش قول داده این بار با گاردی بازتر نسبت به اهالی فوتبال ایران و رقمی غیر قابل باور به ایران برگردد تا در همین زمان اندک باقیمانده تا جام جهانی، تیم ملی ایران را در دست بگیرد (که البته هنوز مذاکرات وارد جزئیات نشده است).
باید دید برنده مجمع انتخاباتی ۸ شهریور چه کسی است؛ اما اگر میرشاد رئیس فدراسیون نشد و کارلوس کیروش در دوحه روی نیمکت تیم ملی ایران نشست، زیاد هم تعجب نکنید.
آنچه در این برهه باید بیش از هر چیز دیگر مورد توجه قرار گیرد، نیاز فوتبال ما به آرامش و قدرت بیشتر است که دودستگیها و اختلافات فاحش، هم آن را از بین برده و هم نگرانی مفرط فوتبال دوستان ایرانی را موجب شده است. در این روزهای واپسین تا جامجهانی بدون در نظر گرفتن علاقه و تنفر شخصی، باید دید چه انتخابی میتواند به شادی و آرامش مردم ایران کمک کند و به آن انتخاب رأی داد.
ویدیو:
سرنوشت دختر علوم تحقیقات
در دارالخلافه با بهزاد یعقوبی
مرز حریم خصوصی و عرصه عمومی کجاست؟